هر گه كه فتنه هاي جهان آيدم به ياد
***
نفرين به جنس آدم و نوع بشر كنم
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
روزگارم تو تنهايي مي گذشت بي اينكه راستي راستي يه كي رو داشته باشم كه باهاش دوتا كلمه حرف بزنم تا اينكه زد و. . .
ورق خورده
-
▼
2009
(51)
-
▼
12
(16)
- بدو كه روز كوتاههپائيز آخر راهههندونه رو آوردي؟جوج...
- بدون عنوان
- خاكم به سر گر به سرم خاك مي كنندخاك وطن برفت چه خا...
- وطن...
- دارم نابود مي شميكي كمكم كنه........................
- يه روز تو زندگيم بودي همين جا روبه روم بودياما آر...
- خسته ام ...! خسته نبودنت ...! خسته از روزهايي كه ب...
- رفتي ولي فضاي دلم تنگ ميشودباور نميکنم که دلت سنگ ...
- هر كه هستي باش اما كاش...نه...جز اينم آرزويي نيسته...
- نق نق نحس ساعتا
- دیر هنگامی است که نجوای پاک باران نیز مرا به آرام...
- باز تن پوشم حریر سادگی سر به روی بالش دلدادگیباز م...
- مسافر گفت:چهل سال است دنبال كسي هستمكه باران شرح ح...
- ...
- مدارا
- هر گه كه فتنه هاي جهان آيدم به ياد***نفرين به جنس ...
-
▼
12
(16)
درباره من
- رسپينا
- متولد ماه مهرم* ماه عدالت* ماهي سرشار از مهرباني* آبان عاشق شدم* تقديرم گره خورد با پريشاني* و لحظاتي سرشار از دلتنگي و نگراني* و آذر خواهم مرد* با پريشاني هايم وداع خواهم كرد* در يك غروب باراني* چرا كه دختر پائيزم* با دو چشم ابري* و يك قلب طوفاني...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر