و اندر اين ايّام ، زهر در پياله و زهرمارم در سبوست
مرگ انسان از كجا باور كنم؟
صحبت از پژمردن يك برگ نيست
فرض كن مرگ قناري در قفس هم مرگ نيست
فرض كن جنگل بيابان بود از روز نخست
در كويري سوت و كور در ميان مردمي با اين مصيبت ها
صحبت از مرگ محبت نيست
گفتگو از مرگ انسانيت است. . .
مرگ انسان از كجا باور كنم؟
صحبت از پژمردن يك برگ نيست
فرض كن مرگ قناري در قفس هم مرگ نيست
فرض كن جنگل بيابان بود از روز نخست
در كويري سوت و كور در ميان مردمي با اين مصيبت ها
صحبت از مرگ محبت نيست
گفتگو از مرگ انسانيت است. . .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر