دوشنبه

نیستش
نمی دونم کجاست؟ چه میکنه؟
اما میدونم که ندارمش
هیچ وقت نخواستم که تورو با چشمات به یاد بیارم
نمی خواستم که تو رو تو گم ترین آرزوهام ببینم
نمیخواستم که بی تو به دیوارا بگم ...هنوزم... دوست دارم
آخه تو هول و ولای پریشونی و تورو نداشتن ،
تو گیر و دار : ای بابا !!! دل تو هیچ ، حال اون خوش...
ای بی مروت...
دیگه دلی میمونه ؟ که جوردل کبوتر بتپه؟
که با شما از جون زندگیش بگه؟ بگه که هنوز زنده س...
اگه صدا ،صدای منه ، نفس اگه نفس تو
بذار که اون خوش غیرتاش بدونن که دل ، دیگه دل نیست
دیگه دل نمیشه
نه دیگه
این واسه ما دل نمیشه

۱ نظر:

علیرضا گفت...

دل همیشه دله. چه بدیش به کسی و چه گمش کنی و... .